Kliknij tutaj --> 🌧️ jak pożegnać się z uczniami

W rozmowie z uczniami staram zwrócić się uwagi na te elementy, które sprawiły, że zachodzi zmiana w głównych bohaterach oraz symbolikę przedmiotów i scenerii wykorzystanej w produkcji. Filmem, który mógłby być odpowiedni zarówno dla starszych, jak i młodszych klas, jest Hobbit – Pustkowie Smauga (2013). Zawsze może się wypisać ze szkoły. Ponieważ, kiedy wstępuje w jej mury, z automatu akceptuje statut szkoły i jej regulamin. Oczywiście, może zgłosić niepasujący mu zapis statutu do kuratorium (kurator ma prawo do uchylenia zapisów statutowych), ale z góry mówię, że raczej żaden nie pozwoli na wychodzenie ze szkoły na przerwach. Wszystko zaczyna się od komputera, narzędzia umożliwiającego pełne wykorzystanie potencjału technologii, a w konsekwencji wzbogacenie realizowanych w ramach pracy nauczyciela obowiązków, jak również odpowiednie przygotowanie do ich wykonania. Definicja komunikowania dawno już przestała być kojarzona wyłącznie z rozmową. Szkoła ucichnie od gwarów dziecięcych głosów, w budynku zaczną się małe i większe remonty. Kiedy rozstajemy się ze swoimi uczniami tylko na czas letnich ferii, to rozstanie przebiega radośnie, wystarczy całus, przytulenie i po wszystkim. Ale kiedy przychodzi nam pożegnać uczniów, z którymi spędziliśmy trzy lata, to jest dużo Odparłam, że cieszę się, że nie jestem w pracy. I właśnie zorientowałam się, że to ten moment #5. W czwartek szef powiedział mi, że muszę udowodnić mu, że jestem przydatna dla firmy. Od tego dnia mieliśmy mieć codziennie spotkania, na których będę mu się spowiadała z tego, jak zarabiam pieniądze dla firmy. Site De Rencontre Gratuit Dans L Ain. Czy pożegnanie z tegoroczną partią kiddos będzie "bye, chłopaki ... najlepiej. ucho. ver! " lub więcej z "później! Nie pozwól, aby drzwi uderzyły na wyjście! " Oto kilka prostych, zabawnych i niezapomnianych sposobów na zakończenie tego roku szkolnego, które są idealne do szkoły średniej lub średniej. ankietę klasy Oprócz zwykłych pytań dotyczących tego, co jednostka znaleźli najbardziej interesująca i co myślą, powinienem zrobić inaczej w przyszłym roku, zawsze lubię zadawać pytania dotyczące kultury w klasie. Czy myślą, że uczciwie traktowałem wszystkich moich uczniów? Czy miałem oczywiste ulubione? Czy były jakieś problemy z zastraszaniem, niewłaściwym zachowaniem itp., Które przegapiłem spójną podstawę? Czy czuli, że mogą zbliżyć się do mnie z pytaniami lub obawami? Wiem, że wielu moich facetów nie było zachwyconych czytaniem "Romeo i Juliet", ale czego nie wiem, jest to, że czują się przyjęte i wygodne w mojej klasie. I to jest rodzaj rzeczy, które naprawdę chcę wiedzieć. Wyślij "Em off with uśmiech Jednym z moich absolutnych ulubionych zajęć, kiedykolwiek jest jeden mój nauczyciel angielski starszy z mojej klasy. Przywiozła brązowe papierowe torby lunchowe i pozwól nam ozdobić je naszym imieniem i naklejkami i rzeczami. Potem minęła każdą z nas back of slips of paper. Każdy z nas miał na dość każdego członka naszej klasy, ale sami. Nasza praca, powiedziała, że ​​zapisze coś miłego, pozytywnego lub niezapomnianego (w dobrej drodze!) O każdej koledzy z klasy. Anonimowo! Kiedy skończymy, umieściliśmy każdy worki do naszych worków z klasy. Później musimy przeczytać 20 lub tak ładne, zabawne, optymistyczne wiadomości z naszych kolegów z klasy. To było niesamowite. Kiedy robię to z moimi uczniami, robię trochę więcej przygotowawczego, aby upewnić się, że wszystko pójdzie płynnie. W niektórych zajęciach piszę imię każdego ucznia na pokładzie wraz z pewnymi ogólnymi ładnymi wypowiedziami dla studentów, którzy utknęli na tym, co powiedzieć kolegom z klasy, nie wiedzą dobrze. W niektórych klasach zbieram wszystkie stwierdzenia i przejrzyj je przed umieszczeniem ich w torbach. Verall, jednak jestem podekscytowany i dotknięty przez niektóre z komentarzy uczniów wychodzą na siebie. Oh! I nie zapomnij zrobić torby dla siebie! Pokochasz komentarze, które otrzymujesz. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o tym, jak wdrożyć ten pomysł Sprawdź ten wcześniejszy post na blogu. Zawiera zdjęcia moich notatek od moich kolegów z kolegami z powrotem, gdy! weź selfie Poważnie jednak. Zrób to. Zbierz wszystkich razem i złap kogoś z holu, żeby zrobić zdjęcie. Dobrze się bawić. Zrób to głupie. Zaoferuj, aby wysłać go do wszystkich, czy pytają cię, czy nie. Zacząłem to zrobić kilka lat temu i nigdy tego nie żałuję. Lepiej nadal, mam ścianę fotograficzną w mojej klasie, gdzie wyświetlam wszystkie zdjęcia. Uczniowie go kochają. Wracają, aby zobaczyć ich strzał i mówić innym uczniom, aby przyszli i wyglądali. Obecni uczniowie zawsze chcą wiedzieć, czy pewnego dnia będą "na ścianie". Masz datę odtwarzania Będę teraz odważny i przyznać, że przez ostatnie kilka tygodni od maja moja cierpliwość z niektórymi moich dzieciaków jest ... trochę krótko. W rzeczywistości niektórzy z nich zaczynają zauważać i mówią takie rzeczy, "Założę się, że nie możesz się doczekać, aż się stąd wyjdziemy, huh?" Kocham ich ... ale wow może przetestować twoje nerwy, gdy pogoda się ładniej! pożegnalne wiadomości dla nauczyciela nauczyciele rozumieją, że w życiu czasami rzeczy się zmieniają, okoliczności życia zmieniają się lub czasami dopasowanie między nauczycielem a studentem po prostu nie działa już. Zdarza się. Jako nauczyciel uważam to za smutek, gdy jeden z moich uczniów liście. Szczególnie jeśli student studiuje ze mną na jakiś czas. Przyzwyczailiśmy się do zobaczenia siebie i będąc częścią każdego tygodnia. Nauczyciele inwestują w rozwój i rozwój studenta, planujemy im, i usłyszymy o tym, co dzieje się w swoim życiu każdego tygodnia. Do większości nauczycieli nie jesteś numerem, jesteś osobą, o której wiemy, troszczą się i chcesz najlepszych. WishesMessesAgesCom Pożegnalne wiadomości dla nauczycieli i profesorów: weź pomysły z tych inspirujących cytatów, aby napisać osobistą wiadomość na karcie z pozdrowieniami. Używaj słów Heartfelt w pożegnalnej mowie, aby pożegnać się w sposób, który pokazuje wdzięczność. Niezależnie od tego, czy jest to wezwanie nowej pracy lub emerytury - otrzymaj klasę razem i prysznic swojego nauczyciela z uśmiechami, uściskami, najlepszymi życzeniami i szczęściem. Słodkie posty na Facebooku, słodkie szpilki na Pinterest i Funny Tweets będą chłodnym dotykiem w pożegnalnych uroczystości dla nauczycieli i profesorów aktywnych na mediach społecznościowych. Nauczanie jest niewdzięczną pracą, która obejmuje tolerowanie niegrzeczne i lekceważące zachowanie przez cały czas. To twoja szansa na pokazanie, że mimo wszystkiego nie masz nic innego jak szacunek i podziw dla kogoś, kto stał przez ciebie wszystko. Większość nauczycieli niechętnie rozmawia z uczniami o śmierci – często nie czują się wystarczająco kompetentni lub najzwyczajniej w świecie ogarnia ich lęk. Naukowcy dowodzą, że rozmowy na temat umierania oswajają ludzi z tym tematem i zmniejszają lęk przed śmiercią. Ich zdaniem powinno się dążyć do tego, by jak najwięcej wiedzieć o śmierci, bo naturalne jest, że spotka ona każdego, z reguły w nieoczekiwanym momencie. Artykuł ten koncentruje się na sposobach pracy z uczniami w sytuacji żałoby (np. śmierć ucznia, nauczyciela, kogoś bliskiego). Zawarte informacje można również wykorzystać na warsztatach profilaktycznych i modyfikować je odpowiednio dla wybranej grupy. To, co opisałam poniżej, wykorzystałam w tym roku szkolnym w swoim miejscu pracy. Nasz uczeń zginął w tragicznym wypadku, przez co opieką psychologiczną należało objąć całą klasę (9-latki). Poniższe techniki (przeważa dyskusja) nie zawiodły, dzieci otrzymały wsparcie emocjonalne i rozpoczęły proces żałoby po pożegnaniu się z kolegą. Warsztaty z dziećmi na temat śmierci, jak i w sytuacji, gdy odszedł ktoś ze społeczności szkolnej, mają luźną strukturę, bo nigdy nie da się przewidzieć reakcji uczestników zajęć. Jak rozplanować pracę? Przygotowując się do pracy z osobą w żałobie, warto przemyśleć i zaplanować działania. Pierwszym z nich jest informowanie. Należy przekazać dzieciom rzeczową informację odnośnie zdarzenia (by zapobiec plotkom i pomówieniom), uwzględniając ich możliwości komunikacyjne i poznawcze. Tylko szczera odpowiedź na pytania, stawiane często wielokrotnie, pomaga w oswojeniu tego doświadczenia oraz jego przeżyciu. Jeśli umiera uczeń ze szkoły, należy najpierw przekazać informację o śmierci rodzicom uczniów, którzy chodzili razem z dzieckiem do klasy, by nie dowiedzieli się o tym przypadkiem, wchodząc do szkoły. Kolejno, po przekazaniu uczniom informacji, należy zadbać o ich emocje i zapytać, jak czują się z tą wiadomością (nie naciskamy, by wypowiadały się wszystkie dzieci – tylko chętni – i uważnie obserwujemy reakcje emocjonalne poszczególnych uczestników zajęć). Po tym zadaniu warto jest podyskutować o życiu. Wskazać, że jest ono radością i wielkim darem, dlatego ludzie go chronią, np. rodzice dbają o zdrowie swoich dzieci. Można skłonić uczniów do rozważań nad tym, jak przeżywają każdy swój dzień. Czy należą do osób, które cieszą się, jeśli mają pół batona, że mogą go zjeść, czy już narzekają, że tej połowy nie ma? Nauczyciel ma poddać refleksji, że najważniejsze jest to, jakim człowiekiem jest się na co dzień, jak korzysta się z życia i na czym się Wiedza jako sposób na obniżenie lęku Kolejnym ćwiczeniem, które można wykonać na tym etapie, jest burza mózgów „z czym kojarzy się uczniom śmierć”? Dzięki temu zadaniu nauczyciel zorientuje się, jaką wiedzę na ten temat posiadają uczniowie.. Dorosły wskazuje, że życie ma wymiar biologiczny i duchowy. Tu można podyskutować, w zależności od wieku, co się dzieje z duszą, gdy ciało umiera. Wnioskiem z zadania powinno być stwierdzenie, że tak naprawdę nie można jednoznacznie stwierdzić jak to jest. Szczególny nacisk należy położyć na wyjaśnienie, co to znaczy nie żyć, być martwym. Potrzebna jest tu praca na konkretnych przykładach, np. osoba martwa nie oddycha, nie rusza się, nic nie je. Warto wykonać ćwiczenie, po czym poznajemy, że człowiek żyje lub jest martwy (można przygotować dwa plakaty sylwetek ludzkich i na nich zaznaczać). Zadanie to należy podsumować słowami, że wszystko co żyje kiedyś umiera, nie tylko ludzie, ale także zwierzęta i rośliny. Ponadto każdy kogoś w swoim życiu stracił, nie musi być to koniecznie człowiek. Na tym etapie bardzo ważne jest podkreślenie, że ludzie często nie rozmawiają o śmierci, bo się jej boją, a boją się jej, bo mało o niej wiedzą. Z tego powodu w dalszej części zajęć rozważa się przyczyny umierania. Może mieć to formę burzy mózgów, pracy w grupie, w której każda wypisze na kartce przykładowe przyczyny (np. ze starości, z powodu choroby, z powodu urazu, zatrucia czy wypadku). Szerzej omawia się tę przyczynę, która zaistniała w danej sytuacji. Żeby nie wystraszyć uczniów tym tematem, należy zaznaczyć, że śmierć ze starości jest najczęstsza i naturalna. Najrzadsze są wypadki, ale nie da się ich uniknąć, po prostu się zdarzają. Lekarze w przypadku śmiertelnej choroby również nie mają możliwości wymiany organów na nowe, dlatego ciało umiera. W tym momencie bardzo ważne jest zwrócenie uwagi na „liczbą żyć człowieka”. Współcześnie dzieci zainspirowane są grami komputerowymi, w których za pomocą jednego kliknięcia myszki dają życie lub je zabierają. Bardzo często w ich myśleniu zacierają się granice między światem rzeczywistym a wirtualnym. Z tego powodu musi pojawić się stwierdzenie, że jeśli ktoś umarł, to nie da się tego zmienić. Nie można nikomu przywrócić życia, nawet jeśli bardzo się tego chce. Człowiek ma tylko JEDNO życie. Z moich obserwacji wynika, że dzieci często są zdziwione tym stwierdzeniem. Wysnuwają wtedy takie wnioski, jak np. już nigdy nie powiem w złości „zabiję się”. Rozmawiając z uczniami o śmierci, trzeba także obalać mity, np.: „można spowodować czyjąś śmierć, jeśli się z tą osobą wcześniej pokłóciło” (dzieci mogą mieć jakieś niedokończone sprawy, zwłaszcza jeśli ktoś odchodzi nagle), „śmiercią można się zarazić”, „śmierć jest karą za złe zachowanie”. Stabilizacja emocji Dorośli podejmujący się rozmów na temat śmierci z założenia mają więcej doświadczeń życiowych w tym zakresie niż dzieci czy młodzież. Ich postawa (radzenie sobie vs unikanie) i umiejętność zapanowania nad emocjami jest niezwykle ważna, gdyż to od nich młodzi ludzie uczą się, jak poradzić sobie z tym trudnym doświadczeniem po raz pierwszy. Zadaniem dorosłego jest stabilizowanie emocji dzieci, pomoc w nazwaniu tych uczuć oraz wyrażeniu ich w sposób akceptowalny, bez względu na to, jakie są. Osoba, która podejmie się pracy z dzieckiem w sytuacji śmierci musi być z jednej strony empatyczna, a z drugiej musi być w stanie zachować dystans, który jest warunkiem udzielania dalszej pomocy. Ponadto dzieci muszą usłyszeć od dorosłego, że życie toczy się dalej i jego jakość z biegiem czasu może być w dalszym ciągu dobra. Nauczyciel powinien porozmawiać z dziećmi na temat żałoby i omówić z nimi jej etapy. Wskazać im, że jest to naturalny proces, który rozpoczyna się po śmierci kogoś bliskiego. Należy zaznaczyć, że żałoba wymaga czasu i może być wyrażana na różne sposoby. Etap ten wymaga bardzo dużej wyrozumiałości ze strony dorosłego. Musi być on przygotowany na różne komentarze dzieci, np. „ja go nie żałuję, bo mi dokuczał”, „dobrze że umarł, bo przepadła nam klasówka”. Tego typu reakcje zdarzają się czasami u dzieci i są naturalną reakcją na ekstremalną sytuację. Nauczyciel musi być świadomy, że nagła śmierć kogoś ze środowiska szkolnego może spotęgować żal i skomplikować proces żałoby, a nawet doprowadzić do wystąpienia PTSD (zespołu stresu pourazowego). Współcześnie dzieci zainspirowane są grami komputerowymi, w których za pomocą jednego kliknięcia myszki dają życie lub je zabierają. Bardzo często w ich myśleniu zacierają się granice między światem rzeczywistym a wirtualnym. Z tego powodu musi pojawić się stwierdzenie, że jeśli ktoś umarł, to nie da się tego zmienić. Nie można nikomu przywrócić życia, nawet jeśli bardzo się tego chce. Etapy żałoby Zadaniem, które należy wykonać z uczniami, jest omówienie etapów żałoby. Warto wskazać, że ogarniają nas wtedy różne uczucia, analogicznie jak np. w sytuacji, gdy coś zgubimy. Na początku nie możemy uwierzyć w stratę – mamy nadzieję, że nasza zguba się znajdzie (osoba, która umarła, wróci). Kiedy uświadamiamy sobie, że powrót jest niemożliwy, zaczyna ogarniać nas złość, którą musimy wyładować. Tłumaczymy, że czasem złości po czyjejś śmierci może ulżyć rysowanie, krzyczenie, skakanie, tupanie nogami, płacz. Dorosły zachęca do rozmawiania o swoich uczuciach z innymi, ale też do wyrzucania ich na zewnątrz – bez krzywdzenia innych – to powinno przynieść ulgę. Można się modlić, przytulać, wszystkie formy są dozwolone. Następnie zaczynają się negocjacje, np. niektórzy proszą Boga, by oddał zgubioną rzecz (zmarłą osobę). Jeśli to nie pomaga, zaczyna się odczuwanie smutku i żalu, że to coś zostało np. skradzione i czemu właśnie mi się to stało? (czemu mój bliski odszedł?). Na końcu zaczynamy godzić się z zaistniałą sytuacją (nie odzyskam zgubionej rzeczy) i dochodzimy do wniosku, że „tak miało być, ale my żyjemy dalej”. Uczniowie przeżywający śmierć kogoś bliskiego doświadczają poczucia bezradności, rozumianej jako brak wpływu na zaistniałą sytuację. Zadaniem dorosłego jest mobilizowanie ich do odzyskania poczucia zaradności. Należy pokazać uczniom, że mają wpływ na sytuację w postaci pożegnania ze zmarłym. Warto zastanowić się, w jaki sposób dziecko chciałoby pożegnać się ze zmarłym. Moż... Pozostałe 70% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów Co zyskasz, kupując prenumeratę? 10 wydań magazynu "Życie Szkoły" Dostęp do wszystkich archiwalnych artykułów w wersji online Możliwość pobrania materiałów dodatkowych ...i wiele więcej! Sprawdź Autor: Czytelnik Portalu Pedagogika SpecjalnaOpublikowano: 19 marca 2019 roku. Pracuję od kilkunastu lat jako nauczyciel terapii pedagogicznej. Na bazie własnych doświadczeń w pracy z uczniami, zauważyłam, że jednym z większych problemów jest umiejętność stosowania dobrych, dopasowanych do potrzeb dziecka technik uczenia się i zapamiętywania informacji. Dlatego też, od czterech lat, prowadzę dla uczniów zajęcia rozwijające umiejętności uczenia się. Program o nazwie „Efektywne techniki uczenia się” realizuję w formie warsztatów. Celem jest rozwijanie umiejętności uczenia się i pokazanie uczniom, że nauka może być przyjemna, szybka i efektywna. W okresie od listopada do grudnia 2015 roku przeprowadziłam cykl ośmiu warsztatów w klasach piątych „Efektywne techniki uczenia się”. Celem tych zajęć było zwrócenie uwagi na ich indywidualne preferencje podczas nauki, odmienne sposoby kodowania informacji, umiejętność łączenia różnych technik uczenia się. W listopadzie 2016 roku przeprowadziłam kolejny cykl trzech spotkań z uczniami na temat: „Techniki uczenia się – motywacja, koncentracja – klucz do naszej pamięci” podczas zajęć otwartych dla nauczycieli i specjalistów szkolnych pracujących z jedną z klas piątych. Intencją moją podczas prowadzenia tych zajęć było zaakcentowanie uczniom znaczenia ich aktywnej koncentracji podczas zajęć, pokazanie korzyści z efektywnej nauki oraz zaktywizowanie ich potencjału. Opracowując plan zajęć z uczniami wykorzystałam moje własne doświadczenie w poszukiwaniu efektywnych technik szybkiego czytania i zapamiętywania informacji. Pracując z uczniami i prowadząc zajęcia wspierające rozwój dziecka, podobnie jak moi uczniowie, przywiązuję wagę do efektywnego przyswajania informacji i kodowania ich w pamięci długoterminowej. Dlatego też samodzielnie przestudiowałam kurs szybkiej nauki na stronie Uważam, że było to bardzo cenne doświadczenie dla mnie i pozwoliło mi na praktyczne zastosowanie nowych umiejętności. W roku szkolnym 2017/2018 zorganizowałam ponownie cykl zajęć rozwijających umiejętności uczenia się uczniów, które prowadziłam wspólnie z psychologiem szkolnym „Metody skutecznego kodowania informacji”. Zajęciami w formie warsztatowej objęci zostali uczniowie klas 4-7, w każdym oddziale klasowym odbyły się trzy spotkania. Inspiracją do stworzenia programu warsztatów była dla mnie książka R. Kotarskiego „Włam się do mózgu”. W czasie spotkań z uczniami: 1. wykorzystałam film ze strony – Jak się uczyć?, 2. podczas projekcji filmu, ja i koleżanka – psycholog tworzyłyśmy notatkę i na jej podstawie pokazałyśmy różne sposoby notowania – ja wykonywałam notatkę kreatywną, pani psycholog mapę myśli, 3. wykorzystałam kwestionariusz inteligencji wielorakiej Howarda Gardnera oraz kwestionariusz pozwalający ustalić odpowiadający uczniowi styl uczenia się (na podstawie materiałów szkoleniowych z platformy Edumach „Rozwijanie inteligencji wielorakich w przedszkolu i szkole”), 4. zaprezentowałam uczniom różne sposoby kodowania informacji i w formie warsztatowej przeprowadziłyśmy z koleżanką praktyczne ich zastosowanie, 5. na podstawie stworzonej prezentacji na temat sposobów kodowania informacji, przygotowałam dla uczniów i rodziców gazetkę ścienną, 6. podsumowałam zajęcia z uczniami, wspólnie z nimi omówiliśmy dominujący styl uczenia się oraz inteligencji wielorakiej, 7. wychowawca otrzymał informację na temat stylu uczenia się klasy i dominujących typów inteligencji, co pozwoli na zindywidualizowanie pracy z uczniami i dostosowanie form i metod przekazu informacji zgodnie z preferencjami klasy i danego ucznia. Długo zastanawiałam się, dlaczego uczniowie mają trudności w tworzeniu map myśli – dla mnie jednej z prostszych i łatwiejszych metod przyswajania informacji. Odpowiedź była całkiem prosta: uczniowie mają problem z wyborem informacji. W bieżącym roku szkolnym postanowiłam więc włączyć w zajęcia „metodę terminatora”, czyli praktycznego działania. Do tego celu wykorzystałam scenariusz ze strony „Po co myślom mapa?”. Razem z uczniami przeszliśmy drogę selekcjoformacje. Przedstawione przeze mnie prezentacje powstały jako materiał do wykorzystania na zajęciach dla uczniów oraz dla Rodziców podczas spotkania. Przecież, żeby pomóc dziecku, Rodzic nie powinien „zostawać z tyłu”! Zdjęcia map mnowania informacji i dzielenia ich na grupy. Okazało się, że nie jest to takie proste nawet dla uczniów klas 4-8. Niemniej jednak udało nam się zmierzyć z mapownikiem i pogrupować inyśli są oryginalne i tworzone razem z uczniami. Przyjęliśmy zasadę, że najpierw tworzymy schemat mapy myśli, który następnie uczniowie uzupełniają. Zachęcam do poznawania efektywnych technik uczenia się. Dla mnie samej było to ciekawe doświadczenie. Pobierz cały materiał Autor: Dorota Brożek Materiał nadesłany przez Czytelniczkę Portalu Pedagogika Specjalna – portal dla nauczycieli Przedszkolaki wymagają specjalnego pomysły na zdalne nauczanie podczas ich procesu uczenia się. Dorośli mogą z łatwością manewrować dostępnymi e-ułatwieniami i sprawić, że będzie to dla nich zabawa. Jednak uczniowie zerówki polegają zasadniczo na bodźcach, które otrzymują od swojego nauczyciela. Dlatego nauczyciel przedszkolny musi opracować dla swoich uczniów specjalne pomysły na nauczanie tym artykule omówimy kilka z tych pomysłów i sposoby ich realizacji. Ogólnie rzecz biorąc, nauczyciel powinien w jak największym stopniu wzmacniać relacje osobiste i fizyczne nawet podczas nauczania zdalnego. Niezależnie od tego, jak mały (lub żaden) kontakt z twoimi uczniami, te pomysły pomogą ci pozostać w kontakcie z twoimi uczniami. 1. Niech dzieci zobaczą Twoją twarz Niech twoi źrenice zobaczą twoją twarz tak często, jak to możliwe. Niech te dzieci rozpoznają twoją twarz jako swojego zwykłego nauczyciela w szkole i będą zwracać uwagę na to, co mówisz lub uczysz. Tak więc pokaż swoją twarz swoim uczniom zawsze podczas harmonogramu nauczania zdalnego. 2. Zjedzcie razem obiad Zdalne nauczanie w przedszkolu nie oznacza, że Ty i Twoi uczniowie możecie zobaczyć tylko wtedy, gdy nadejdzie pora zajęć. Nie! Niech źrenice często widzą twoją twarz. Nawet podczas lunchu poinformuj ich, że nadszedł czas na lunch i poproś ich, aby również dostali jedzenie. Stwórz humor i zjedz razem lunch. Utrzymuje zainteresowanie uczniów w nienaruszonym stanie. 3. Zorganizuj wirtualną imprezę i regularne świętowanie Tak jak w normalnej klasie, zorganizuj wirtualną imprezę, zawody i uroczystości. Regularnie proś o konkursy taneczne, quizy, debaty i tak dalej. Nawet podczas urodzin któregokolwiek z twoich uczniów, upewnij się, że jest to transmisja na żywo, a inni uczniowie też mogą je świętować. W ten sposób łączysz uczniów i tworzysz zajęcia jak w trybie offline. 4. Utrzymuj niektóre z ich ulubionych zajęć w klasie Fakt, że twoi uczniowie spotykają się teraz online, nie oznacza, że powinieneś zrezygnować z regularnego planu zajęć. Zamiast tego utrzymuj regularne dyskusje i harmonogram zajęć nawet podczas nauki zdalnej. Zachowaj typowe rzeczy, które robisz w normalnej klasie. Przyjmuj wszystkie odpowiedzi, zachęcaj uczniów do interakcji i zachowania nadejdzie czas na oddanie, nagraj siebie, śpiewając i tańcząc, i zachęć swoich uczniów do przyłączenia się. W godzinach zamknięcia pozwól wszystkim uczniom pożegnać się z przyjaciółmi i poczekać, aż wszyscy wyjdą, zanim wyjedziesz. 5. Wykonuj indywidualne odprawy Oprócz skoordynowanych zajęć klasowych (wspólnych) weź udział w indywidualnej dyskusji i rozmowie z uczniami, nagraj, jak czytasz im historię na podstawie ich poziomu przyswojenia i zachęć ich do odpowiedzi. Zadaj im indywidualne pytania i oceń ich się również, że identyfikujesz uczniów, którzy nie są w dobrym nastroju i angażuj ich indywidualnie. Bardzo dobrze moderuj klasę i upewnij się, że nie ma zastraszania ani znieważania. To może łatwo wkurzyć uczniów. 6. Zapewnij dzieciom zabawne okazje do interakcji z przyjaciółmi Bądź wystarczająco elastyczny, aby pomieścić żarty i zabawę. Zachęć poszczególnych uczniów, aby nagrywali, jak recytują dowcipy, aby rozśmieszyć innych uczniów. Nie bądź zbyt sztywny ani rygorystyczny, jeśli chodzi o zasady i przepisy dotyczące nauczania zdalnego. Oczywiście nauczanie zdalne nie może się równać z tradycyjnym nauczaniem offline. Jednak te pomysły na zdalne nauczanie sprawią, że zdalne nauczanie będzie wydawało się zabawną aktywnością, którą możesz dołączyć, jest wyzwanie i rywalizacja. Rzuć wyzwanie swoim uczniom, aby recytowali wiersze i oglądali konkurs. Nie zapomnij wzmocnić ich swoimi opiniami i brawami. 7. Wykorzystaj przyjazne dzieciom zasoby do zdalnego nauczania Na koniec upewnij się, że adoptujesz i korzystasz z przyjaznych dzieciom pomocy dydaktycznych i zasobów. Zasoby te pomogą Ci w atrakcyjny i interesujący sposób zaprezentować zajęcia klasowe, które przyciągną Twoich uczniów. Jednym z takich jest BrainPop, który upraszcza koncepcje, aby Twoi uczniowie mogli łatwo się przydatnym narzędziem jest PrzerzućHTML5. Pozwala nauczycielom przekonwertować PDF z podręcznika lub materiałów dydaktycznych na flipbook. To narzędzie zostało opracowane z wykorzystaniem różnych szablonów, z których możesz prezentować swoje lekcje uczniom. Oferuje kreatywny sposób na projektowanie i prezentowanie materiałów do czytania. Co więcej, nauczyciele mogą prezentować swoje flipbooki na dowolnym urządzeniu. FlipHTML5 ma inne podstawowe funkcje, takie jak statystyki, wygląd biblioteczki itp., które doskonale nadają się do oceny. Jeszcze jedno, robienie animowane filmy wyjaśniające byłby doskonałym pomysłem na zdalne nauczanie dzieci. Mango Animate oferuje proste narzędzia do tworzenia filmów, takie jak PPT. Wbudowane szablony mają wszystko ustawione dla użytkowników. Wszystko, co musisz zrobić, to zastąpić obraz, treść tekstową i role, aby stworzyć własne animowane filmy. Dodawanie muzyki i dźwięku w Mango Animate nigdy nie było łatwe. Mają też kilka produktów, takich jak oprogramowanie do animacji tablicy, które dzieci tak bardzo pokochałyby dzięki efektom animacji rysowania ręcznego. Końcowa myśl Nauczanie uczniów przedszkola na odległość może być uciążliwe, niż się spodziewano. Dzieje się tak dlatego, że dzieci, w przeciwieństwie do dorosłych, wymagają bardziej wizualizacji niż tekstu i najlepiej stymulować je fizycznymi interakcjami. Jednak kilka pomysłów na nauczanie na odległość może stworzyć dla uczniów atmosferę przypominającą fizyczną klasę. Te pomysły zapewnią, że w pełni wykorzystasz nauczanie na odległość dla przedszkolaków. Pożegnanie klas 8 przez 7 to zwyczajowy element uroczystości pożegnania ostatniej klasy szkoły podstawowej. Rok młodsi uczniowie oficjalnie żegnają się ze starszymi kolegami, którzy rozpoczynają kolejny etap edukacji. Sprawdź, jak można ich uhonorować. W ramach pożegnania klasy 8 przez klasę 7, można wygłosić przemówienie pożegnalne i zadeklamować wiersz lub zaśpiewać piosenkę. Ta część uroczystości nie powinna być zbyt długa (inne z resztą także nie!), aby całość przebiegła sprawnie i udało się utrzymać uwagę słuchaczy. Dlatego warto dokładnie zaplanować występ i zawczasu przygotować teksty i uczniów do ich wygłoszenia. Oto pomoc w realizacji tego zadania. Spis treści: Pożegnanie 8 klasy przez klasę 7 – przemówienie Pożegnanie 8 klasy – życzenia Wierszyki na pożegnanie 8 klasy Pożegnanie klasy 8 przez 7 – przemówienie Poniżej propozycja przemówienia, które mógłby wygłosić przedstawiciel klas siódmych do ósmoklasistów opuszczających szkołę podstawową. Można je wykorzystać w dokładnie takim brzmieniu lub potraktować jako inspirację i zmodyfikować albo napisać własne. Pożegnanie klasy 8 przez 7 – tekst przemówienia Ósmoklasiści! Spędziliśmy w tej szkole razem 7 lat, a teraz musimy się pożegnać. To trudny czas, bo przed wami nowe wyzwania i wiele niewiadomych, a dla nas moment, gdy to my staniemy się najstarszymi uczniami w naszej szkole. My jednak spędzimy jeszcze rok, a młodsi uczniowie więcej czasu, w tych murach, które już dobrze znamy, w których czujemy się bezpiecznie. Wy natomiast traficie do nowych szkół – w nowe mury, do nowych klas i nauczycieli. Wierzymy, że dokądkolwiek idziecie, jakąkolwiek szkołę wybierzecie, będziecie zadowoleni i będziecie w niej odnosić sukcesy – każdy z was na własną miarę. [Tu można wpleść życzenia, np. te, które podajemy niżej] Idąc dalej naprzód przez życie, wspomnijcie raz po raz czas, który spędziliśmy tutaj razem, w tej szkole. A za rok wypatrujcie nas wśród młodszych klas waszych nowych szkół. Choć przyszedł czas pożegnania, nie mówimy wam „żegnajcie”, ale „do widzenia!” Pożegnanie klasy 8 – życzenia W przemówieniu warto zawrzeć życzenia, które można wpleść w jego tekst lub zakończyć nimi wystąpienie. Życzenia powinny być ciepłe i płynące wprost z serc młodszych kolegów. Poniżej trzy propozycje życzeń na okazję pożegnania klasy 8. przez 7. Koleżanki i Koledzy z klas ósmych. Życzymy Wam, żebyście byli odważni, wierzyli w siebie i swoje możliwości. Niech dalsza nauka sprawia Wam przyjemność i stawia przed Wami całkiem nowe wyzwania. Życzymy, aby mierzenie się z nimi było dla Was źródłem satysfakcji i pierwszym krokiem do wielkich życiowych sukcesów. Powodzenia! Drodzy Ósmoklasiści, życzymy Wam wszystkiego, co najlepsze! Dobrych ocen, dobrych kolegów w nowych szkołach i oddanych nauczycieli. Wierzymy w Was i trzymamy za Was kciuki! Kochani ósmoklasiści! Niech nadchodzące lata przyniosą wam wiele radości. Życzymy, żebyście potrafili pokonywać wszystkie przeciwności losu i cieszyli się życiem. Nigdy nie traćcie wiary w siebie! Choć my tu zostaniemy, myślami będziemy z Wami! I do zobaczenia, bo z pewnością jeszcze się spotkamy…, kto wie, może już za rok! Wierszyki na pożegnanie klasy 8 Podsuwamy wam oryginalne wierszyki – takich nie znajdziecie nigdzie w Internecie, bo napisaliśmy je specjalne dla was! Wybierzcie jeden albo więcej i wplećcie w scenariusz pożegnania klasy 8 tak, jak wam będzie pasowało – na początku, przed przemówieniem, albo na jego zakończenie. Każde rozwiązanie będzie dobre! 1. Ósmej klasy nadszedł wreszcie kres, niech to będzie radość, a nie stres! W nowych szkołach zawsze brylujcie i dla nas wygodne miejsce szykujecie! 2. Osiem lat minęło jak mrugnięcie okiem. Żegnamy was dzisiaj z żalem, ale i z wiarą W wasze wielkie możliwości. Idźcie dalej w świat z podniesionym czołem, I prosimy was bardzo: żadną miarą nie rezygnujcie z życia radości! 3. Osiem długich lat za wami, Dziękujemy, że byliście tu razem z nami. Choć nie co dzień łatwo było, przecież dobrze się skończyło. Egzaminy zdane w końcu, a świadectwa błyszczą w słońcu. To zapowiedź jest nowego: życia bardziej dorosłego. Żyjcie pełni dziecięcej radości, nie bójcie się miłości, po sukcesy sięgajcie choćby do gwiazd, ale nie zapominajcie swoich szkolnych gniazd! 4. Choć jedne drzwi się dziś zamykają, nowe przed wami otworem stają. Niech prowadzą, niech was wiodą, Do sukcesów prostą drogą. 5. Ściskamy wam dłonie i klepiemy po plecach, Bo dziś koniec podstawówki, ale heca! Na górze róże, na dole na troski panaceum: szkoła zawodowa, technikum, liceum! Na dole fiołki, na górze różne twierdzenia, przyjmijcie dziś nasze serdeczne życzenia: Zdrowia, sukcesów, przyjaźni, radości, niech w waszych sercach radość zawsze gości! Niech wiedza was uskrzydla, cieszy i rozwija, niech porażki nie kąsa was żmija! Na górze wspomnień róże, na dole smutku kurz, Wielki świat czeka na was. To już! Przeczytaj też: Przemówienie na zakończenie 8. klasy Podziękowania dla dyrektora szkoły Jak liczyć punkty do liceum?

jak pożegnać się z uczniami